سبکبالان عاشق

شناسنامه اش چند سال از خودش بزرگتر بود
اما همچنان درخت ها صدایش می زدند

پارک ها ، اسباب بازی ها ، چرخ و فلک ها
نمی شنید دلش هوای غزل کرده بود

هوای باران

احساس کرد :
سنگرها ،تفنگ ها و رفت...

حالا از شناسنامه اش خیلی بزرگتر شده است !

خادم الشهدا نوشت ♣

آگاه باشید

دوستانِ خدا نه ترسی دارند ،

و نه غمگین میشوند .

سلام این متن را ازنوشته های پدرم با اجازه خودشان برداشتم:

تا بحال اینقدر دلم برای کسی یا چیزی تنگ نشده بود که برای سنگرم تنگ شده

چون سنگر بهترین میعادگاه واقعی عاشقان بود

سنگرمکان شب زنده داریهای سبکبالان بود

عروجگاه برگزیدگان بود

سنگرفقط جانپناه نبود

سنگر نزدیکترین مکان به خدا بود

سنگرعشق بود... صفابود...

سنگرحجله بود... مروه بود... منا بود...

رازدار شهدا بود

ارسال شده توسط: زهرا - فرزند جانباز توحید علیزاده

ياد«پلاك»بخير كه شماره پرواز بود

ياد«چفيه»بخير كه علامت زهدو برآورنده بسياري از نيازها

ياد«پوتين هاي»بخير كه مشكي بودند اما از پس خود ذره اي تيرگي وتاريكي برجاي نگذاشتند

ياد«لباس هاي»بخير كه ازبس عزيز بودند خدا زمين را به رنگ آنها آفريد.

ياد«بي سيم»بخير كه رابط دلاور مردان وآسمان بود

ياد«مين»بخير كه سكوي پرواز بود

ياد«گلوله ها» بخير كه قاصد وصال بودند

ياد«سنگر»بخير كه مفصل ترين ميهماني اش وخلوص را بدون خرج هاي كلان ترتيب ميداد.

كوتاهي كرديم ،فريب خورديم

فراموش كرديم

شهدا شرمنده ايم