مدافعین حرم که در حین مبارزه با تروریست‌های تکفیری در سرزمین سوریه هستند اگر چه تا کنون شهدای زیادی را تقدیم اسلام کرده اند اما توانستند به فتوحات چشم گیری چون آزادی منطقه نبل و الزهرا دست پیدا کنند.
آنچه خواهید دید فیلمی است از شادی این رزمندگان عزیز که پس از آنکه توانستند مناطق دیگری از حلب را آزاد کنند دست به شادی زدند و با لهجه زیبای لری سرودی را با الهام از آواز معروف بایه یایه خواندند.
گرچه سال ها است که رگ غیرت بسیاری از ما خشکیده و با شنیدن چنین خطابه ای، کک مان هم نمی گزد و سر از آخور خود بیرون نمی آوریم اما باز هم ببینیم و بشنویم. شاید خجالت بکشیم
«عیسی کره‌یی» تنها فرزندِ «ممتاز» و «مریم»، به سال 1344 در محله ی «نازی آباد» تهران، متولد شد. 15 ساله بود که راهی جبهه های جنگ شد و 21 ساله بود که در «عملیات کربلای 4» بال در بال ملائک گشود. آن چه خواهید دید، قطعه فیلم کوتاهی است از داغِ دلِ مادرِ «عیسی» که هنگام زیارت مناطق عملیاتی جنوب کشور، سال ها پس از پایان دفاع مقدس، بر زبانش جاری شده. گرچه سال ها است که رگ غیرت بسیاری از ما خشکیده و با شنیدن چنین خطابه ای، کک مان هم نمی گزد و سر از آخور خود بیرون نمی آوریم اما باز هم ببینیم و بشنویم. شاید خجالت بکشیم:
بسم رب الشهدا والصديقين
سالهاست که جنگ پایان یافته ولی هنوز عطش شهادت بر لبهای خشک و ترک خورده ی بشر تازیانه می زند. آن زمان که دروازه های بهشت باز بود هر کس با حرفه ای خود را به آن باب می رساند و ما نسل سومی ها هم که دستمان در گیر صفر و یک است بابی را گشودیم تا جرعه ای را تا شهادت بنوشیم. افتخار ما اینست که سرباز ولایت فقیه هستیم هرچند دستمان خالیست اما دل های مان پر است از عشق به ولایت.
عضو شوید
عضویت سریع
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدید
